laatste dag vrijdag en zaterdag 1 en 2 augustus
Door: Loes
02 Augustus 2014 | Nederland, Rotterdam
Vrijdag 1-8-2014laatste dag in Mateuti en ons laatste verslag.
Na het ontbijt snel afwassen en alle spullen bij elkaar verzamelen om voor de laatste keer het
kinder dagkamp te organiseren. Snel werd erop een plaatsje onder de boom een tafel gezet met alle schmink spullen, zodat Emma en Mirjam konden beginnen met schminken van de kinderen , om er nog zoveel mogelijk te kunnen doen vandaag. Telkens werden er 2 kinderen aangewezen die mochten komen. De andere gingen gymnastiek doen in de kring met Peter. Dit ging prima en was erg leuk .Na de gym. kwam het bijbel verhaal . Voor veel kinderen is het moeilijk om zich te concentreren en te luisteren. Zodat je soms “politieagent”moest spelen. Daar veel kinderen thuis leven met Oma of met aan de alcohol verslaafde ouders kennen ze geen discipline en is er niemand die ze corrigeert, of een goed voorbeeld geeft. Hun moeilijke gedrag is een roep om aandacht wat ze thuis vaak missen. Door dit probleem zijn er ook veel kinderen die slecht verzorgd zijn, vervuild en met veel kapotte plekjes op hun huid van muggensteken die met vuile handen steeds weer kapot gekrabbeld worden. Maar in het dagkamp krijgen ze aandacht, gezelligheid liefde en voedsel en daar komen ze voor. Na het bijbel verhaal gaan we allerlei spelletjes doen in grote en kleine groepen. Iedereen doet zijn best om de 1e te worden. De scores van de hele week worden opgeteld en aan het eind van de ochtend is de uitslag bekend. Een groot gejuich van de groep winnaars die dan een chocolade verrassingsei krijgen en de andere een lekker chocolade koekje . Allemaal weer blij.
Daar wij s’middags weer vertrokken stopte het kamp vandaag om 12 uur . Onder leiding van Pastor Gregory werden wij bedankt voor onze inzet voor de kinderen en ze riepen allen te gelijk
“Thank You” , na een gebed en een zak lekker een pakje sap en een ijsje gingen ze weer naar huis.
Wat voor thuis????
Nu snel opruimen en naar de kerk voor de lunch. Hier stond alles klaar en we konden zo gaan eten.
Na de lunch kregen we nog een dankwoord en een dankgebed van Gregory en dan het afscheid van de mensen uit de keuken. Vlug even andere kleding aan en de koffers sluiten en in de grote bus zetten want om 14 uur moesten we weg. Maar eerst het afscheid ven de Gregory en Igor en hun gezinnen. Daarbij vielen de nodige tranen. Mensen die zo liefdevol en gastvrij zijn en waar je 2 weken mee opgetrokken hebt in allerlei situaties , dat geeft de nodige emotie. Dan in de bus naar Chisinau, ruim 2 uur rijden , het is erg warm ±35 graden. Even na 16 uur waren we daar en daar was ook Mihay onze vaste begeleider. We reden even naar een hele grote mooie kerk ,prachtig was hij van binnen . We kregen van de pastor daar een aantal matjes om de komende nacht op te liggen. Daarna naar de flat van Mihay aan de andere kant van de stad 5 hoog geen lift !!! Koffers naar boven .
Daarna zijn we met de grote bus naar het centrum van de stad gegaan en de grote bus ging toen weg en we moesten later met een taxi naar huis terug. We kwamen aan bij een soort “Alexandrium maar dan 2x zo groot en zo luxe met veel dure winkels. Je krijgt kippenvel van de verschillen van 2 wijken op zo’n 70 km uit elkaar. Dat voelt niet goed waarom daar zo rijk en elders zo arm !!!???
Hier werd nog wat gewinkeld om de moldavische centjes op te maken. We hebben daar gezellig met elkaar gegeten en gepraat en gelachen. Toen terug naar de flat 7 dames ïn de huiskamer 2 op de bank en de rest op de grond , 2 heren in de serre en 1 in de keuken op de grond. Proberen om nog even te slapen. U zult begrijpen hoe dat gaat , het is warm veel muggen, luidruchtig , lachen maar gezellig. Om 1.30 uur ging de wekker allemaal aankleden en tanden poetsen en de koffers naar beneden .Om 2.15 uur kwamen er 3 taxi’s om ons naar het vliegveld te brengen. Daar was het inchecken en afscheid nemen van Mihay die 2 weken onze steun en toeverlaat was . een hard werkende jongeman met een hart van goud voor ons, de ouderen en de kinderen. Youth For Christ mag trots zijn op zo’n medewerker. Daarna wachten op de Fokker 100 een klein vliegtuig een beetje wiebelig en die bezorgde ons een wat minder prettige vlucht, en zeker voor Mirjam die zich beroerd voelde. In wenen hebben we iets gegeten en hoefde we niet lang op de andere vlucht te wachten.
Op naar schiphol en om 9 uur stonden we daar veilig op de grond. Na ( zo leek) het hele vliegveld te zijn overgelopen , vlug de koffers pakken en daar was de familie die ons opwachtte en een prachtig welkoms bord door Boaz gemaakt. Dankbare en blijde ouders en familie viel elkaar in de armen waarbij ook weer de nodige tranen vloeiden. Nog een uurtje in de auto naar de kerk en daar wachtte ons een verassing. Een zon overgoten kerkplein met tafels stoelen en koffie met allerlei lekkers en heel veel familie en gemeenteleden en Gerard natuurlijk. Dit was ontroerend en erg fijn , met applaus werden we ontvangen. Gerard sprak ons toe en een ieder was blij dat we weer veilig thuis waren. Twee weken hebben we ons ingezet voor onze medemensen die in grote armoe leven.
Het was een indrukwekkende, emotionele ervaring om nooit te vergeten. Het was zogoed om daar te zijn en zoveel te kunnen doen en te betekenen voor en met elkaar.
We hebben veel mensen blij gemaakt met al het geld dat we allemaal bij elkaar hebben gebracht.
We hebben ons gesteund gevoeld door alle reacties op de weblog maar zeker ook door uw gebed.
Wij zeggen : “ONZE MISSIE IS GESLAAGD” Maar we zeggen ook “WE GAAN TERUG” wanneer is nog een vraag teken maar er is daar nog zoveel werk voor ons om te doen.
Er komt een “MOLDAVIE HERE WE COME 2” wel samen met u allen
Nu eerst voor ons, uitrusten en alles vertellen, verwerken en een plaatsje in je hart geven . Na de vakantie organiseren we een avond in de kerk om u alles te laten zien en nog meer te vertellen.
Dit was ons verhaal wij hopen dat u ervan genoten heeft, en in de toekomst met ons meedoet en denkt over een volgend project daar in Mateuti.
Na het ontbijt snel afwassen en alle spullen bij elkaar verzamelen om voor de laatste keer het
kinder dagkamp te organiseren. Snel werd erop een plaatsje onder de boom een tafel gezet met alle schmink spullen, zodat Emma en Mirjam konden beginnen met schminken van de kinderen , om er nog zoveel mogelijk te kunnen doen vandaag. Telkens werden er 2 kinderen aangewezen die mochten komen. De andere gingen gymnastiek doen in de kring met Peter. Dit ging prima en was erg leuk .Na de gym. kwam het bijbel verhaal . Voor veel kinderen is het moeilijk om zich te concentreren en te luisteren. Zodat je soms “politieagent”moest spelen. Daar veel kinderen thuis leven met Oma of met aan de alcohol verslaafde ouders kennen ze geen discipline en is er niemand die ze corrigeert, of een goed voorbeeld geeft. Hun moeilijke gedrag is een roep om aandacht wat ze thuis vaak missen. Door dit probleem zijn er ook veel kinderen die slecht verzorgd zijn, vervuild en met veel kapotte plekjes op hun huid van muggensteken die met vuile handen steeds weer kapot gekrabbeld worden. Maar in het dagkamp krijgen ze aandacht, gezelligheid liefde en voedsel en daar komen ze voor. Na het bijbel verhaal gaan we allerlei spelletjes doen in grote en kleine groepen. Iedereen doet zijn best om de 1e te worden. De scores van de hele week worden opgeteld en aan het eind van de ochtend is de uitslag bekend. Een groot gejuich van de groep winnaars die dan een chocolade verrassingsei krijgen en de andere een lekker chocolade koekje . Allemaal weer blij.
Daar wij s’middags weer vertrokken stopte het kamp vandaag om 12 uur . Onder leiding van Pastor Gregory werden wij bedankt voor onze inzet voor de kinderen en ze riepen allen te gelijk
“Thank You” , na een gebed en een zak lekker een pakje sap en een ijsje gingen ze weer naar huis.
Wat voor thuis????
Nu snel opruimen en naar de kerk voor de lunch. Hier stond alles klaar en we konden zo gaan eten.
Na de lunch kregen we nog een dankwoord en een dankgebed van Gregory en dan het afscheid van de mensen uit de keuken. Vlug even andere kleding aan en de koffers sluiten en in de grote bus zetten want om 14 uur moesten we weg. Maar eerst het afscheid ven de Gregory en Igor en hun gezinnen. Daarbij vielen de nodige tranen. Mensen die zo liefdevol en gastvrij zijn en waar je 2 weken mee opgetrokken hebt in allerlei situaties , dat geeft de nodige emotie. Dan in de bus naar Chisinau, ruim 2 uur rijden , het is erg warm ±35 graden. Even na 16 uur waren we daar en daar was ook Mihay onze vaste begeleider. We reden even naar een hele grote mooie kerk ,prachtig was hij van binnen . We kregen van de pastor daar een aantal matjes om de komende nacht op te liggen. Daarna naar de flat van Mihay aan de andere kant van de stad 5 hoog geen lift !!! Koffers naar boven .
Daarna zijn we met de grote bus naar het centrum van de stad gegaan en de grote bus ging toen weg en we moesten later met een taxi naar huis terug. We kwamen aan bij een soort “Alexandrium maar dan 2x zo groot en zo luxe met veel dure winkels. Je krijgt kippenvel van de verschillen van 2 wijken op zo’n 70 km uit elkaar. Dat voelt niet goed waarom daar zo rijk en elders zo arm !!!???
Hier werd nog wat gewinkeld om de moldavische centjes op te maken. We hebben daar gezellig met elkaar gegeten en gepraat en gelachen. Toen terug naar de flat 7 dames ïn de huiskamer 2 op de bank en de rest op de grond , 2 heren in de serre en 1 in de keuken op de grond. Proberen om nog even te slapen. U zult begrijpen hoe dat gaat , het is warm veel muggen, luidruchtig , lachen maar gezellig. Om 1.30 uur ging de wekker allemaal aankleden en tanden poetsen en de koffers naar beneden .Om 2.15 uur kwamen er 3 taxi’s om ons naar het vliegveld te brengen. Daar was het inchecken en afscheid nemen van Mihay die 2 weken onze steun en toeverlaat was . een hard werkende jongeman met een hart van goud voor ons, de ouderen en de kinderen. Youth For Christ mag trots zijn op zo’n medewerker. Daarna wachten op de Fokker 100 een klein vliegtuig een beetje wiebelig en die bezorgde ons een wat minder prettige vlucht, en zeker voor Mirjam die zich beroerd voelde. In wenen hebben we iets gegeten en hoefde we niet lang op de andere vlucht te wachten.
Op naar schiphol en om 9 uur stonden we daar veilig op de grond. Na ( zo leek) het hele vliegveld te zijn overgelopen , vlug de koffers pakken en daar was de familie die ons opwachtte en een prachtig welkoms bord door Boaz gemaakt. Dankbare en blijde ouders en familie viel elkaar in de armen waarbij ook weer de nodige tranen vloeiden. Nog een uurtje in de auto naar de kerk en daar wachtte ons een verassing. Een zon overgoten kerkplein met tafels stoelen en koffie met allerlei lekkers en heel veel familie en gemeenteleden en Gerard natuurlijk. Dit was ontroerend en erg fijn , met applaus werden we ontvangen. Gerard sprak ons toe en een ieder was blij dat we weer veilig thuis waren. Twee weken hebben we ons ingezet voor onze medemensen die in grote armoe leven.
Het was een indrukwekkende, emotionele ervaring om nooit te vergeten. Het was zogoed om daar te zijn en zoveel te kunnen doen en te betekenen voor en met elkaar.
We hebben veel mensen blij gemaakt met al het geld dat we allemaal bij elkaar hebben gebracht.
We hebben ons gesteund gevoeld door alle reacties op de weblog maar zeker ook door uw gebed.
Wij zeggen : “ONZE MISSIE IS GESLAAGD” Maar we zeggen ook “WE GAAN TERUG” wanneer is nog een vraag teken maar er is daar nog zoveel werk voor ons om te doen.
Er komt een “MOLDAVIE HERE WE COME 2” wel samen met u allen
Nu eerst voor ons, uitrusten en alles vertellen, verwerken en een plaatsje in je hart geven . Na de vakantie organiseren we een avond in de kerk om u alles te laten zien en nog meer te vertellen.
Dit was ons verhaal wij hopen dat u ervan genoten heeft, en in de toekomst met ons meedoet en denkt over een volgend project daar in Mateuti.
-
02 Augustus 2014 - 23:29
Koos (Jim) De Bruyn:
Ik ben net thuis gekomen na een week kamperen en heeft het laaste verslag doorgelezen. Ik ben blij dat de mission goed is verlopen en hoop naderhand den rest van de verslagen te lezen. Hier in Rimbey, Alberta, Canada is het nu 15:15 PM en is het bij julie 23:15, en hoop ik dat julie veilig thuis zijn aangekomen.
Thanks be to God,
Koos -
03 Augustus 2014 - 00:06
John Juch:
Fijn dat jullie gezond en wel weer thuis zijn. Kom lekker bij en ga van de rest van jullie vakantie genieten. -
03 Augustus 2014 - 07:52
Ada Siemann:
Wat een ervaring geweldig om dit te lezen enzeker om dit zelf te ervaren,en zo mee te makendat je heelwerk kunt verzetten ook als eenling om mense een stukje gekukeld te geven,bedankt namens velen hoop ik.ada -
03 Augustus 2014 - 11:51
Sjaak Reuijl:
Moldavie, we come back.
Ik kan niet nalaten ook na dit laatste verslag een reactie te geven. Welkom thuis. Dat de energie en spirit nog niet geheel opgesnoept is blijkt wel dat jullie al weer denken aan een vervolg. Vandaar dat ik mijn reactie begin met " Moldavie, we come back" Vanmorgen na de dienst de eerste ve rhalen gehoord. Deze ervaring kan jullie niet meer worden afgenomen.
En nu relaxen, foto's kijken en "verhalen verhalen" . Leuk als jullie een info avond houden, daar zal ongetwijfeld belangstelling voor bestaan.
Dank voor jullie mooie verhalen. Dank ook aan mijn Mission Control collega's. We hebben niets behoeven te doen. Gelukkig maar.
Moldavie, een voor mij en vele anderen aanvankelijk onbekend land. Door jullie missie is daar wat verandering gekomen, het land is als het ware wat dichter naar Nederland gekomen. Ook de mensen waarvan we weten dat de leefomstandigheden daar bepaald minder zijn dan bij ons. Mensen die onze aandacht blijven ver dienen.
Vr. Groet
Sjaak Reuijl -
03 Augustus 2014 - 17:55
Walter Bliek:
Wat een belevenis, weet dat jullie werk daar in moldavie een zegen is voor de mensen daar maar ook voor jullie.
Op deze manier iets te betekenen voor de medemens is jullie goed afgegaan en dit wordt door beide partijen nooit vergeten.
We lezen in de bijbel dat God werkt door en met mensen en dat is nu precies wat er is gedaan door jullie.
Een gemeend compliment is zeker op zijn plaats.
Vr.groet,
Walter
-
12 Augustus 2014 - 14:12
Evert-Jan Vledder:
Met grote belangstelling heb ik de verslagen van de dagen in Moldavië gelezen. Indrukwekkend. Een vol programma waarbij ik me voor kan stellen dat de indrukken ook overweldigend en blijvend zijn. Dank voor jullie inzet!!
Vriendelijke groet,
Evert-Jan VLedder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
